Ang pagtakbo, napagod ako

 

     

Matagal na akong umaakyat ng bundok, nuon at kadalasan palibhasay bata at malakas ang katawan, di na ako tumatakbo o bihira kong gawin bago dumating ang araw ng aking akayat. Kung baga, yun pag-akayat ko na ang aking ensayo. "may kayabangan din" hehhe.. Subalit napansin ko na pagmatagal na akong alang akyat eh masmadalas akong matampalay at mabigat ang katawan. Para bagang hinahanap hanap ng aking katawan ang pawisan ng husto! gumana ang mga laman at ng ang dugo ay tumakbo!

Hu! hirap akong gumising ng maaga, sa gabi naman tinatamad na akong tumakbo kasi ala akong kasama baka mapagtripan pa ako ng mga adiktus. Pero kelangan ko ng tumakbo!!! kasi naghihina ang katawan ko.. huhuhhu.. hangang nun martes ng hapon, desidido na akong tumakbo sa dating ruta ko. Kadalasan, mga 25 to 30 mins ang ginugugol ko sa rutang ito. Ang tantsa ko kulang kulang 4 na kilometro (sa nagmamarathon lam ko mabagal ito, bhelat) ang haba nito. waaa.. pagod na ko lakad naman... Nakow! nakailan pahinga ako bago ko natapos ang ruta. Sakto 54 mins lahat.. hangtagallllll.... hehehehehe...

Napagod ako dun ah! pero masaya ako, nabigay ko ang hilig ng katawan ko, ang pawisan ng husto o ehersisyo. Kung tutuusin, eto naman talaga dapat ang gawin ng kahit sinong indibidual, ang mag ehersisyo. Para laging aktibo ang katawan, di tamlayin, malakas at aktibo.

Kinabuksan, eto na, inaasahan kong masakit ang aking katawan ngunit higit pa duon! pakiramdam ko matutumba ako. Ibang iba ang aking pakiramdam. Siguradong nasobrahan ako sa aking ginawa at akala ko ay lalagnatin ako. Grabe! kaya dapat di binibigla at dapat din regular ko na itong gawin. hay.. kapagod talaga...... ang tumipa sa keyboard. hehhehe

ayus!